วันพุธที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2559

ท่านมาวัดพระธรรมกายครั้งแรกได้อย่างไร..?



เข้าวัดพระธรรมกายครั้งแรก เพราะมีกัลยาณมิตร

ที่เคารพยิ่ง 2 ท่าน คือ พี่ชายและพี่สาว



        ดิฉัน มาวัดครั้งแรกในช่วงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2549 มากับพี่สาวและหลานสาว ด้วยการ
โดยสารรถบัส ความประทับใจแรกที่รู้สึกปลื้มใจ คือ มีการสวดมนต์ มีการอาราธนาศีล ๕ บนรถ 
มีผู้นำบุญขึ้นมาพูดคุยธรรมะเล็กน้อยเหมือนเป็นการต้อนรับ บรรยากาศอบอุ่นใจ

        เมื่อมาถึงวัด มีน้องอาสาสมัครตัวน้อยๆ มาคอยต้อนรับพร้อมรอยยิ้มใสๆ ...แค่นี้ ดิฉัน
ก็ยิ้มได้แล้ว สำหรับชีวิตของชาวโลกที่ลุยงานหนักมาตลอดทั้งสัปดาห์

        การมาวัดครั้งแรก ดิฉันได้เจอกับพี่ชายและพี่สะใภ้ ถือเป็นโอกาสที่ดี เหมือนเป็นวันรวมญาติ
พี่น้องได้เจอกัน ได้พูดคุยกัน อาหารมื้อเช้าและมื้อเพลของทางวัดเป็นเมนูง่ายๆ มีข้าวและกับ
อยู่ในถุงพลาสติกพร้อมช้อน อาหารไม่เลิศหรู แต่ก็อร่อยและก็อิ่มกำลังดี

        ห้องน้ำ คือ สถานที่ ที่ดิฉันไม่ชอบที่สุดเวลาไปวัด (เพราะส่วนใหญ่จะเจอห้องน้ำที่ไม่ค่อย
สะอาด) แต่...วันนี้ ผิดคาด ดิฉันเข้าห้องน้ำด้วยรอยยิ้มอย่างคนที่มีความสุข ภาพความเป็นระเบียบ
ของรองเท้า ตั้งแต่หน้าห้องน้ำ ตลอดจนภายในห้องน้ำ ทุกอย่างมีระเบียบ สะอาด ดิฉัน..บอกกับ
ตัวเองในใจว่า "นี่แหละใช่เลย..ที่ฉันต้องการ"

        ช่วงบ่ายเดินชมสื่อต่างๆ ที่มีให้เลือกสรรมากมายในแบบที่เราชอบ ดิฉันได้หนังสือติดมือ
กลับบ้านทุกครั้งที่เดินชม เพราะไม่ว่าจะเป็นหนังสือหรือว่าซีดี สื่อเหล่านี้คือโอกาสที่จะทำให้เรา
ได้ศึกษาข้อมูลความเป็นจริงของชีวิต ที่นอกเหนือการฟังจากครูบาอาจารย์

        ตอนเย็นได้บูชาเจดีย์ที่ดูเรียบง่าย แต่งดงามเหลือเกิน และคุณค่าหาประมาณมิได้..มันคือสิ่งมหัศจรรย์สำหรับดิฉัน องค์พระ 1,000,000 องค์ มีด้วยหรือในโลกนี้ และดิฉันก็ไม่ยอมพลาดโอกาส
ในการที่จะสร้างองค์ประจำตัวด้วยเช่นกัน "บุญใหญ่แบบนี้ต้องรีบทำ ก่อนที่จะหมดโอกาส"

        นับจากวันแรกที่มา...หลังจากนั้น ดิฉันก็มาวัดทุกวันอาทิตย์ ไม่เคยขาด บางครั้งงานบุญใหญ่ 
กว่าจะกลับถึงบ้าน 5 ทุ่ม หรือไม่ก็เที่ยงคืน เช้าวันรุ่งขึ้นต้องทำงานตามปกติ แต่ตื่นเช้ามา ความ
เหนื่อยล้าหายเป็นปลิดทิ้ง มีแต่ความปลื้มปีติใจ ที่ยังคงอยู่ในใจ..มิลืมเลือน

        โอกาสดีๆ ในชีวิตไม่ได้มีเข้ามาหาเราทุกวัน หากดิฉันปฏิเสธคำชวนของพี่ชายและพี่สาว 
ดิฉันก็คงไม่มีโอกาสได้จักวัดพระธรรมกาย ไม่มีโอกาสได้เรียนรู้ถึงหลักธรรมคำสอนของพระสัมมา
สัมพุทธเจ้าที่ครูบาอาจารย์ ท่านนำสอนเหล่าศิษยานุศิษย์ด้วยความรักและเมตตา


" จากวันนั้น..ถึงวันนี้ อยากบอกว่า รักวัดพระธรรมกาย และก็ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจ
แล้วคุณหล่ะ...ลองมาพิสูจน์ดูสิค่ะ "


6 ความคิดเห็น:

  1. สาธุขออนุโมทนาบุญ

    ตอบลบ
  2. เยี่ยมมากๆ อนุโมทนบุญค่ะ

    ตอบลบ
  3. ขออนุญาตนำข้อมูลดีๆไปออกในเพจวัดพระธรรมกายที่ฉันรู้จักครับ

    ตอบลบ
  4. ขออนุญาตนำข้อมูลดีๆไปออกในเพจวัดพระธรรมกายที่ฉันรู้จักครับ

    ตอบลบ